حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع إِذَا اسْتَوْلَى الصَّلَاحُ عَلَى الزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ- ثُمَّ أَسَاءَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ لَمْ تَظْهَرْ مِنْهُ حَوْبَةٌ فَقَدْ ظَلَمَ- وَ إِذَا اسْتَوْلَى الْفَسَادُ عَلَى الزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ- فَأَحْسَنَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ فَقَدْ غَرَّرَ
و درود خدا بر او، فرمود: هر گاه نيکوکاری بر روزگار و مردم آن غالب آيد، اگر کسی به ديگری گمان بد برد، در حالی که از او عمل زشتی آشکار نشده ستمکار است، و اگر بدی بر زمانه و مردم آن غالب شود، و کسی به ديگری خوش گمان باشد، خود را فريب داد.
(اخلاقی، اجتماعی)
وَ قِيلَ لَهُ ع كَيْفَ نَجِدُكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ- فَقَالَ ع كَيْفَ يَكُونُ حَالُ مَنْ يَفْنَى بِبَقَائِهِ- وَ يَسْقَمُ بِصِحَّتِهِ وَ يُؤْتَى مِنْ مَأْمَنِهِ
و درود خدا بر او، فرمود: (شخصی از امام پرسيد حال شما چگونه است فرمود:) چگونه خواهد بود حال کسی که در بقايای خود ناپايدار، و در سلامتی بيمار است، و در آنجا که آسايش دارد مرگ او فرا می‌رسد.
(اخلاقی)
+ نوشته شده در شنبه 7 دی 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اجتماعی,روزگار,نیکو,گمان بد,ستمکار,بدی,خوش گمان,فریب,دنیا,حال مردم, ساعت 14:10 توسط آزاده یاسینی
|
