ظهار
*يعني بر پايه فرهنگ جاهلي با خواندن صيغه اي خاص همسر را به منزله مادرانشان به شمار آورده بر خود حرام مي نمايند.
*به راستي خدا گفتار را که درباره همسرش با تو گفتگو داشت و به خدا شکايت مي کرد، شنيد و خدا گفتگوي شما را مي شنود؛ زيرا خدا شنوا و بيناست.
*کساني از شما که با زنان خود «ظهار» مي کنند زنانشان مادرانشان نيستند، مادرانشان فقط زناني هستند که آنان را زاده اند، و آنان بي ترديد سخني ناپسند و دروغ مي گويند و مسلماً خدا بسيار باگذشت و بسيار آمرزنده است.
*و کساني که با زنانشان ظهار مي کنند، سپس از آنچه گفته اند برمي گردند، بايد پيش از آميزش با هم برده اي آزاد کنند. اين است که به آن اندرز داده مي شويد، و خدا بر آنچه انجام مي دهيد، آگاه است.
*کسي که توانايي ندارد، بايد پيش از آنکه با هم آميزش کنند، دو ماه پي در پي روزه بگيرد، و هر که نتواند بايد شصت مسکين را طعام دهد؛ اين حکم براي اين است که به خدا و پيامبرش ايمان آوريد ؛ و اينها حدود خداست. و براي کافران عذابي دردناک است.
